Vanaf het moment dat ze in een handbike stapte, was Wilma Oosterman verkocht. Het gaf haar de vrijheid terug die ze kende van vóór haar ziekte – botkanker met een beenamputatie tot gevolg. En omdat ze nu eenmaal in alles superfanatiek is, deed ze zes maanden later voor de eerste keer mee. Dit wordt haar vierde HandbikeBattle en alle vorige keren haalde ze het podium. Bij Uniek Sporten volgen we haar op de voet.
‘Kun je me alsjeblieft één ding beloven?’ vroeg Wilma’s zoon zichtbaar onder de indruk na haar eerste HandbikeBattle in 2017. ‘Wil je na je zestigste niet meer van dit soort extreme dingen doen?’. Inmiddels is ze bijna 60 en zeker weten dat ze de berg weer op gaat in juni.
Waarom doe je weer mee?
‘Ik kreeg op mijn 38ste een zeldzame vorm van botkanker, wat resulteerde in een hooggradige beenamputatie en een prothese. Toen ik daarna mijn leven opnieuw op de rit had, wilde ik mijn opgedane ervaringen graag delen. Niet alleen als professional maar ook als mens. Vanaf de eerste deelname zet ik mij op deze manier in voor ernstig zieke en gehandicapte kinderen. Het is een uitdaging om voor hen elke keer die berg weer op te gaan. Het motiveert mij om in weer en wind te blijven trainen. Ik doe het met liefde, het heeft veel gebracht.’
Je zoon is dit keer je buddy. Hoe is dat?
‘Eigenlijk wilde ik dit jaar overslaan omdat ik net een revalidatietraject achter de rug heb. En naast mijn fulltime baan als Wmo-consulent is de training dan wel pittig. Maar Rens zei: ‘Mam ik wil toch heel graag een keer met jou die berg op.’ Nou, zeg daar maar eens nee tegen: je eigen zoon die met je wil trainen en met jou de zware uitdagende klim opnieuw aan wil gaan. Hij is 27. Het is heel bijzonder om dit samen met hem te kunnen doen.’
Wat heeft handbiken jou gebracht?
‘Tijdens een kortdurend revalidatietraject zag ik in 2016 in de revalidatiekliniek een handbike. Ik ging er in rijden en voelde meteen: wow, dit is het! Dit is het gevoel van vrijheid dat ik vroeger had tijdens het sporten. In eerste instantie kocht ik een tweedehands handbike. Sinds vorig jaar beschik ik over mijn huidige handbike, die ik mede dankzij een aanvulling vanuit Uniek Sporten Hulpmiddelen heb kunnen aanschaffen. Na de eerste Battle sloot ik me aan bij een handbikevereniging. De handbikers die ik ken, zijn heel toegankelijk, we helpen elkaar met alles. Het is een warme community.’
Wat verwacht je van de race?
‘Ik hoop een mooie tijd neer te zetten en nog één keer podium zou mooi zijn haha. Maar ik verwacht vooral dat de ervaring mij opnieuw ontzettend veel gaat brengen. De berg staat symbool voor het traject waar je in hebt gezeten. Je komt diepe dalen en hoge pieken tegen. Je ontdekt echt waartoe je in staat bent. Je overwint jezelf. En dat neem je mee voor de rest van je leven.’
Volg Wilma via onze Uniek Sporten Instagram of Facebook pagina op weg naar Oostenrijk!